Alevitisme in Nederland

In Nederland is 10 procent van de een miljoen moslims de Alevitische levensbeschouwing toegedaan. De stroming telt in Nederland circa 100.000 aanhangers en maakt daarmee, net als in Turkije, zo'n 30 procent van de (van herkomst) Turkse bevolking uit. De meesten van hen zijn van Turkse of Koerdische afkomst en betreft allochtonen van de eerste, tweede, derde en inmiddels ook de vierde generatie.

Het Alevitisme onderscheidt zich onder meer van de andere stromingen in de Islam door uit te gaan van de scheiding van Kerk en Staat, de afwijzing van de sharia als bron van wetgeving en de gelijkwaardigheid van man en vrouw. Een van de doelstellingen van de Alevitische verenigingen in Nederland, is de bevordering van de integratie van de Alevitische gemeenschap in Nederland.

De religieuze en maatschappelijke opvattingen van de Alevieten zorgden in de afgelopen decennia voor een succesvolle integratie van deze groep in de Nederlandse samenleving.

Zij gaf daarmee een positief antwoord op de (politieke) spanningen die de afgelopen jaar zijn ontstaan rondom de Islam in Nederland.

Samenvattend: De Alevieten gaan uit van een religieus humanistisch wereldbeeld van mens en maatschappij.
  • De mens staat centraal in de religieuze belevenis. Bijvoorbeeld, iedereen is vrij om op zijn manier een geloofsovertuiging te praktiseren of een 'God','een god', 'de goden'of 'het goddelijke' te definieren, te beleven, te gedenken of dankbaar te zijn.
  • Een centraal uitgangspunt in het Alevitisme is de liefde, respect en tolerantie voor de medemens. De menswaardigheid van de medemens wordt bezien als een voorwaarde voor het eigen handelen.
  • Alevieten benadrukken de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen. Bijvoorbeeld, het bidden in een gemeenschappelijke ruimte is een vanzelfsprekendheid.
  • Regels als bidden, vasten of pelgrimages zijn niet nodig om een goed en/of religieus mens te zijn. Volgens de Aleviet ligt het goede in de mens zelf besloten en niet alleen   in de Koran, Mekka of het nakomen van 'hemelse verplichtingen'.
  • Het praktiseren van een religie mag niet ten koste gaan van de rechten van anderen. Alevieten zijn dan ook voorstanders van democratische beginselen als de scheidingvan Kerk en Staat. Dit is eerder een seculier-humanistisch beginsel dan een religieus humanistisch beginsel.